به گزارش شهر و صنعت، هم‌زمان با ایام میلاد حضرت مسیح  و جشن‌های سال نو میلادی، بسیاری از ما با تصاویر کاج و بابانوئل روبرو می‌شویم، اما شاید کمتر کسی از جزئیات دقیق و زیبای این رویداد در کتاب آسمانی مسلمانان آگاه باشد. قرآن کریم  با لطافت و ظرافتی بی‌نظیر، داستان تولد عیسی بن مریم را روایت می‌کند.

روایتی که در آن خبری از اصطبل و سه مغ نیست، بلکه سخن از یک درخت نخل خشکیده و چشمه‌ای جوشان است . مفسران قرآن  معتقدند که آیات سوره مریم، یکی از زیباترین تصویرسازی‌های الهی از پاکدامنی مریم مقدس و قدرت خداوند در خلقت بدون پدر است  که بازخوانی آن در این ایام، ایمان و محبت را در دل‌ها زنده می‌کند .

روایت قرآن از میلاد حضرت مسیح (ع)؛ معجزه سخن گفتن در گهواره

حضرت عیسی (ع) در نگاه مسلمانان، تنها یک پیامبر نیست؛ او «روح‌الله» و نشانه قدرت خداست. در حالی که مسیحیان جهان تولد او را در شب کریسمس جشن می‌گیرند، ما در این مقاله اختصاصی از شهر و صنعت، قصد داریم به بازخوانی داستان میلاد حضرت مسیح از دریچه قرآن بپردازیم. لحظه‌ای که مریم (س) از درد زایمان به تنه درخت پناه برد و لحظه‌ای که نوزاد یک‌روزه لب به سخن گشود تا آبروی مادرش را بخرد. با ما همراه باشید تا این روایت آسمانی را مرور کنیم.

خلوت مریم و ظهور روح‌القدس

داستان میلاد حضرت مسیح در قرآن از جایی شروع می‌شود که مریم (س)، دختری پاکدامن از خاندان عمران، برای عبادت از خانواده کناره می‌گیرد و به مکانی در شرق بیت‌المقدس می‌رود. ناگهان فرشته وحی (جبرئیل) به صورت انسانی کامل و زیبا بر او ظاهر می‌شود.
مریم که از دیدن مردی بیگانه در خلوتگاه خود هراسان شده بود، به خدا پناه می‌برد. اما فرشته او را آرام می‌کند و می‌گوید: «من فرستاده پروردگار تو هستم تا پسری پاکیزه به تو ببخشم.» این بشارت، آغاز معجزه میلاد حضرت مسیح بود.

درد زایمان و معجزه درخت نخل

برخلاف روایت‌های مسیحی که محل تولد را اصطبل (آخور) معرفی می‌کنند، قرآن کریم صحنه‌ای متفاوت و بسیار شاعرانه را ترسیم می‌کند. زمانی که درد زایمان بر مریم غلبه می‌کند، او به تنه یک درخت نخل خشکیده در بیابان پناه می‌برد.
فشار روحی و جسمی چنان بر او سنگین می‌شود که آرزوی مرگ می‌کند: «ای کاش پیش از این مرده بودم و به کلی فراموش می‌شدم!» (سوره مریم، آیه ۲۳).
در همین لحظه، ندایی (از جانب نوزاد یا جبرئیل) او را خطاب قرار می‌دهد که غمگین مباش. به اذن خدا، چشمه آبی زلال زیر پای او جاری می‌شود و درخت خشکیده نخل، بلافاصله سبز شده و خرمای تازه می‌دهد. این نخستین برکت میلاد حضرت مسیح برای مادرش بود.

بازگشت به میان مردم و سکوت مریم

مریم مقدس، نوزادش را در آغوش می‌گیرد و به سوی قوم خود بازمی‌گردد. مردم با دیدن دختری مجرد با کودکی در بغل، زبان به طعنه و تهمت می‌گشایند: «ای مریم! کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی!»
اما مریم که به فرمان خدا “روزه سکوت” گرفته بود، هیچ نمی‌گوید و تنها به نوزادش اشاره می‌کند. مردم با تعجب می‌گویند: «چگونه با کودکی که در گهواره است سخن بگوییم؟» و اینجاست که معجزه بزرگ میلاد حضرت مسیح رخ می‌دهد.

عیسی (ع) در گهواره سخن می‌گوید

نوزاد چند روزه، به قدرت الهی لب به سخن می‌گشاید و با صدایی رسا، اولین بیانیه رسالت خود را اعلام می‌کند. این جملات جاودانه در قرآن (سوره مریم، آیات ۳۰ تا ۳۳) چنین است:

«من بنده خدایم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است… و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و جبار و شقی قرار نداده است. و سلام بر من، روزی که متولد شدم، و روزی که می‌میرم، و روزی که زنده برانگیخته می‌شوم.»

این دفاعیه کوبنده، نه تنها پاکدامنی مریم را اثبات کرد، بلکه نشان داد که میلاد حضرت مسیح، آغاز دورانی نوین در تاریخ یکتاپرستی است.

تفاوت روایت قرآن و انجیل در میلاد مسیح

اگرچه کلیات داستان تولد عیسی (ع) در اسلام و مسیحیت مشترک است، اما تفاوت‌های ظریفی وجود دارد:

سوالات متداول کاربران

در ادامه به پرسش‌های پرتکرار مخاطبان وب‌سایت شهر و صنعت درباره دیدگاه اسلام به مسیح (ع) پاسخ می‌دهیم:

آیا حضرت عیسی (ع) پسر خداست؟

خیر. قرآن کریم در آیات متعدد (از جمله سوره اخلاص و مریم) تأکید می‌کند که خداوند نه می‌زاید و نه زاده شده است. میلاد حضرت مسیح از نظر قرآن، معجزه‌ای شبیه به خلقت آدم (ع) است که بدون پدر و با دمیدن روح الهی خلق شد.

چرا به حضرت عیسی “مسیح” می‌گویند؟

واژه “مسیح” به معنای “مسح شده” یا “مبارک” است. گفته می‌شود چون ایشان با کشیدن دست (مسح کردن) بیماران را شفا می‌داد، به این نام معروف شد.

جایگاه حضرت مریم در اسلام چیست؟

حضرت مریم (س) تنها زنی است که نامش در قرآن ذکر شده و یک سوره کامل به نام اوست. ایشان به عنوان یکی از ۴ زن برتر بهشتی و الگوی پاکدامنی معرفی شده‌اند.

نتیجه‌گیری

بازخوانی داستان میلاد حضرت مسیح در قرآن، به ما یادآوری می‌کند که مرزهای میان ادیان الهی، بسیار کمرنگ‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم. عیسی بن مریم (ع)، پیام‌آور رحمت، بنده مقرب خدا و بشارت‌دهنده به آمدن پیامبر اسلام (ص) بود. امروزه، جهان بیش از هر زمان دیگری به آموزه‌های اخلاقی او و مادر پاکدامن‌اش نیاز دارد. امید است که این ایام مبارک، سرآغازی برای صلح جهانی و نزدیک‌تر شدن قلب‌های مومنان باشد.

انتهای پیام/