به گزارش شهر و صنعت، فروغ فرخزاد: پنجاه و هشت سال پیش در چنین روزی، فروغ فرخزاد در یک حادثه تلخ رانندگی درگذشت و دنیای شعر فارسی را با فقدان خود روبرو ساخت. او در ۳۲ سالگی و در اثر سانحه‌ای که در خیابان‌های دروس تهران اتفاق افتاد، از دنیا رفت. این حادثه نه تنها جهان ادب فارسی را داغدار کرد، بلکه پایان عمر شاعری بود که با قلم خود روشنایی‌هایی در دل تاریکی‌های شعر معاصر ایرانی ایجاد کرده بود.

خبر کوتاه و حادثه تلخ

خبر مرگ فروغ در روزنامه‌ها به‌صورت مختصر و کوتاهی منتشر شد: «فروغ فرخزاد شاعره معروف کشته شد». این خبر در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ منتشر شد. ساعت ۴:۳۰ عصر، زمانی که فروغ قصد داشت از تصادف با اتومبیل مهدکودک جلوگیری کند، فرمان جیپ خود را چرخاند و از مسیر منحرف شد. او از ماشین پرتاب شد و جان خود را از دست داد. در حالی که هنوز در اوج دوران کاری خود بود و به عنوان شاعری پیشگام در دنیای ادبیات ایران شناخته می‌شد.

زندگی پرفراز و نشیب فروغ: از کودکی تا شاعر بزرگ

فروغ فرخزاد در ۸ دی ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد. او در خانواده‌ای نظامی و سختگیر بزرگ شد. پدرش، محمدباقر فرخ‌زاد، نظامی سرسختی بود و مادرش، توران وزیری‌تبار، زنی فرهیخته و اهل ادب. در سن ۱۶ سالگی با پرویز شاپور، نویسنده و طنزپرداز، ازدواج کرد و از این ازدواج یک پسر به نام کامیار به دنیا آورد. پس از جدایی از همسرش، زندگی او وارد مرحله‌ای جدید شد و فروغ به شدت به دنیای شعر و هنر روی آورد.

زندگی فروغ همچنان ادامه یافت و او با مشارکت در آثار هنری متعددی همچون نقاشی، فیلمسازی و بازیگری در تئاتر، علاوه بر شاعر بودن، به هنرمندی چندوجهی تبدیل شد. اولین مجموعه شعرش با نام “اسیر” در سال ۱۳۳۱ منتشر شد و پس از آن مجموعه‌هایی همچون “دیوار”، “عصیان” و “تولدی دیگر” به چاپ رسید.

دوره فیلمسازی و نقش تصویر در شعر فروغ

فروغ فرخزاد نه تنها در دنیای شعر، بلکه در سینما نیز آثار مهمی از خود بر جای گذاشت. او تجربه‌های مختلفی در زمینه فیلمسازی و کارگردانی داشت و فیلم “خانه سیاه است” که یکی از برجسته‌ترین آثار سینمایی او به شمار می‌رود، همچنان در تاریخ سینمای مستند ایران شناخته شده است. این فیلم در جشنواره فیلم اوبرهاوزن در آلمان به عنوان بهترین فیلم مستند انتخاب شد و نام فروغ را در دنیای سینما جاودانه ساخت.

شعر فروغ فرخزاد: در جستجوی حقیقت و صراحت

شعر فروغ فرخزاد از آغاز تاکنون همواره دروازه‌های جدیدی را به روی شعر فارسی گشوده است. زبان ساده و صریح او در بیان احساسات شخصی و اجتماعی، فضایی منحصر به فرد را در شعر معاصر ایجاد کرد. فروغ با جسارت در موضوعاتی چون عشق، تنهایی، مرگ و مسایل اجتماعی شعر سرود و در این مسیر توانست نه تنها تحولی در شعر فارسی ایجاد کند، بلکه نسلی جدید از شاعران را به خود جذب کند. اشعار او از تکه‌های زندگی شخصی‌اش، دردها و آرزوها، بی‌پناهی‌ها و امیدها، زاده شدند.

در یکی از مشهورترین اشعارش، که در پاسخ به شعری از سایه (امیرهوشنگ ابتهاج) نوشته بود، این غزل بی‌نظیر را سرود:

چون سنگ‌ها صدای مرا گوش می‌کنی،
سنگیّ و ناشنیده فراموش می‌کنی.

رگبار نوبهاری و خواب دریچه را,
از ضربه‌های وسوسه مغشوش می‌کنی.

دست مرا، که ساقۀ سبز نوازش است,
با برگ‌های مرده هماغوش می‌کنی.

ای ماهی طلایی مرداب خون من,
خوش باد مستی‌ات که مرا نوش می‌کنی.

تو دره‌ی بنفش غروبی که روز را,
بر سینه می‌فشاری و خاموش می‌کنی.

این زبان صریح و تصاویر منحصر به فرد در شعرهای او به‌خصوص در دو مجموعه آخرش، همچنان از تأثیرگذارترین اشعار معاصر به‌شمار می‌روند.

درگذشت فروغ: لحظه‌ای که تاریخ را تغییر داد

درگذشت فروغ فرخزاد در حادثه‌ای ناگوار در ۲۴ بهمن ۱۳۴۵، جامعه فرهنگی ایران را به سوگ نشاند. او با زندگی کوتاه ولی پربار خود، همیشه در خاطره‌ها خواهد ماند. در مراسم خاکسپاری‌اش، هنرمندان بزرگی همچون جلال آل‌احمد، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، صادق چوبک و بسیاری دیگر حضور داشتند و او را در امامزاده اسماعیل قلهک به خاک سپردند.

یاد فروغ: اثری که هرگز محو نمی‌شود

پس از گذشت بیش از پنجاه سال از مرگ فروغ، هنوز هم آثارش الهام‌بخش شاعران و هنرمندان بسیاری در ایران و سراسر جهان است. اشعار او در زبان‌های مختلف ترجمه شده و در دل فرهنگ‌ها و نسل‌ها جاری است. «فروغ شب شعر» همچنان برای بسیاری از علاقه‌مندان به شعر و ادبیات، به معنای روشنایی و آگاهی است و او همیشه به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین شاعران معاصر ایران شناخته خواهد شد.

فروغ فرخزاد

در حقیقت، اگر فروغ مدت زمان بیشتری زندگی می‌کرد، شعرهای بیشتری از او می‌خواندیم و شاهد آثار تصویری بیشتری نیز بودیم. با وجود این، همچنان یاد و آثار او در شب‌های شعر ایران همچنان زنده است.

انتهای پیام/